اى كسانى كه ايمان آورديد سلاح خود برگيريد، و سپس دسته دسته يا يكپارچه به سوى جهاد حركت كنيد. سوره نساء آیه71 یکی از امتیازات بندگان خدا این است که کار بیهوده نمیکنند و عمرشان را تلف نمینمایند و از لغو، اعراض کرده و همواره در زندگی به دنبال هدف خویش و خواست خدا هستند. شاید دلیل نشاط درونی و امیدواری بیوقفه آنها نیز همین هدفداری است. هیچگاه ناامید نمیشوند و آن را از شیطان میدانند. هر اتفاق ناگواری را وسیله آزمایش و آمایش خود میدانند و به هر امتحانی به دیده تقویت نگریسته و خود را در معرضش قرار میدهند و با آن، فعالانه برخورد میکنند تا بتوانند رشد کنند. تقوای آنان تقوای پرهیز از منهیئت وستیز با آنهاست. گِرد نهیشدهها نمیچرخند ولی با آنها مبارزه میکنند. اگر کسی دنبال کشف راز موفقیت در زندگی بندگان خداست، همین بود که نوشتم و کشف آن، ذکاوت ویژه نمیخواهد، به تعمق در رفتار بزرگان نیاز دارد که از هرکسی بر میآید. در کتاب «طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن» به این نکته اشاره شده که تقوا یعنی پوشیدن زره و رفتن در میان خطر برای نجات گرفتاران. تقوا به معنی گوشه گیری نیست باید به معرکه رفت و دامن نیالود و منجی شد. در حالت عادی نمیتوان بین زندگی سراسر مبارزه مؤمنین واقعی و نشاط آنها جمع بست، ولی وقتی در منظومه فکری اسلام ناب، متمرکز شویم خواهیم دید و دانست که دلیل همان نشاط و تحرک، همین مبارزه دائمی با بدیهاست. اگر از ملاحظه زندگی امامان معصوممان محروم بوده و هستیم، توفیق دیدن زندگی امام راحل و امام حاضر و سایر بزرگان هم عصر خود را داشته ایم. اگر به گفته امام خمینی نتوان «خستهتر از او را یافت» ولی در همان زمان هم نمیشد امیدوارتر از او را یافت. در مورد امام حاضر هم ه, ...ادامه مطلب