جبهه جهاد از کرمانشاه تا شام و عراق

بسم الله الرحمن الرحیم

لا يَسْتَوِي الْقاعِدُونَ مِنَ الْمُؤْمِنينَ غَيْرُ أُولِي الضَّرَرِ وَ الْمُجاهِدُونَ في‏ سَبيلِ اللَّهِ بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ فَضَّلَ اللَّهُ الْمُجاهِدينَ بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ عَلَى الْقاعِدينَ دَرَجَةً وَ كُلاًّ وَعَدَ اللَّهُ الْحُسْنى‏ وَ فَضَّلَ اللَّهُ الْمُجاهِدينَ عَلَى الْقاعِدينَ أَجْراً عَظيماً (سوره نساء95)

یقینا آنانکه در راه خدا با مال و جان خود مجاهده می کنند با آنها که در خانه نشسته اند برابر نیستند و خدا برتری داد به این مجاهدین اجری بزرگ و بی حد و حساب. و اینچنین است مرگ مردان خدا که یا در جهاد با دشمنان حربی است و یا در جنگ با فقر و بی بضاعتی که گریبان بندگان خدا را گرفته و میراث شکمبارگی ثروت اندوزان و بی مسؤولیتی دنیا پرستان و مقامداران است. خدا را شکر که مقلدان خمینی و فرزندان خامنه ای که از برکات انقلاب اسلامی هستند روز بروز زیادتر می شوند و در راه اعتلای عدالت اسلامی قدم برمی دارند و هیچ سرزنش سرزنش کنندگان را وقعی نمی نهند. کجایند آنها که فرزندان غیور انقلابی را تندرو و افراطی می خوانند تا ببینند که این مجاهدان بی ادعا چگونه جان خود برکف دست نهاده اند و برای خدمت به دورافتاده ترین نقاط کشور و شیرین نمودن ذائقه محرومین، چنین عاشقانه مجاهده می کنند؟

کجایند تشنگان قدرتی که این سربازان خدا را ملامت می کنند و به هر بهانه ای خیانت و تنبلی خود را بهانه می تراشند؟ ارزش کار جوانمردانه در این است که بدون حضور دوربین های سفارشی و تجملات اداری و بدون مزد و منت و اداهای سیاسی، چنان خدمتی به مستضعفین و کوخ نشینان می کنند که مایه مباهات منصفان و باعث آسایش مردمان کم بهره از مواهب دنیایی است. این راست قامتان، رسیدگی به احوال محرومان را از پیر و مراد خود آموخته اند که حاضر نبود یک موی کوخ نشینان را با هزار کاخ نشین عوض کند و غافلان از حال محرومان را وعده دوزخ داده بود. در روزگاری که جمع کردن مال و منال و زندگی اشرافی، افتخار برخی از صاحب منصبان شده است و با وقاحت تمام از شیشلیک خوری و خوش گردی و خوش باشی سخن می گویند و میز بادآورده را خاصل ژن آقازادگی می دانند، سلحشورانی هستند که شرافت خود را با هیچ چیز عوض ننموده اند و ترجیح دادند که به رسم مردان روزگار دست افتادگان گیرند و شادی خود را با زمین خوردگان تقسیم کنند.

خوشا به حالشان که چنین مردانه پا در عرصه گذاشته اند و چنین دلاورانه جان می دهند. واقعیت اینست که اگر مقصد قرب الی الله است و هدف رضایت او جل و علی، چه فرق می کند در شام و عراق جان ببازی یا در کوره دهاتهای کرمانشاه. چند روزی است که از حادثه جاده ای جهادگران جوان و عزیز این مرز و بوم در یکی از دورافتاده ترین روستاهای گیلانغرب می گذرد و هنوز داغ حججی سرد نشده است که داغ دیگری جگر مردمان را سوزاند. کارکنان سازمان بسیج دانشجویی به رسم ادب به مقام شامخ جهادگران، برای عروج کنندگان این ناگوار، علو درجات و برای بازماندگانشان صبر و اجر جزیل مسألت می کنند و برای سلامتی سایرینشان، به درگاه خدای متعال دعا و انابه می نمایند و از مسؤولین امر، رسیدگی فوری به امور آنان را خواستارند. امید است راه این آزادگان، پر رهرو باشد و جهاد آنان ادامه یابد و مسؤولین بیش از پیش بر خدمت صادقانه و بی منت به محرومین بپردازند. یقیناً داغ این عزیزان بر سینه ما سنگینی می کند و شریک غم بازماندگان این عزیزان هستیم.