تنبیه متجاوز

     فَقالُوا عَلَى اللَّهِ تَوَكَّلْنا رَبَّنا لا تَجْعَلْنا فِتْنَةً لِلْقَوْمِ الظَّالِمينَ. پس[قوم موسی] گفتند: بر خدا توكّل كرديم. پروردگارا، ما را براى قوم ستمگر وسيله آزمايش قرار مده.[1]

     یکی از مهماتی که رهبر انقلاب بارها در خطاب به جوانان و اندیشمندان گفته اند و سفارش اکید کرده اند، مطالعه تاریخ معاصر ایران و مخصوصاً از نیمه دوره قاجار و مشروطیت به بعد است. دلیل اهمیت مطالعه تاریخ، درس گرفتن و عبرت آموزی و نیز جلوگیری از صرف هزینه ای دیگر برای کسب یک تجربه است، چراکه عاقل کسی است که از سرگذشت دیگران درس و عبرت بگیرد و آزموده را دوباره نیازماید که به گفته حافظ من جرب المجرب حلت به الندامه.[2] طبیعی است که ما نمی توانیم به اندازه همه مردمان زندگی کنیم و تجربه بیاندوزیم، پس باید از سرگذشتِ گذشتگان استفاده کرد و باهوش بود. اهمیت مطالعه تاریخ 150-200 ساله اخیر به غیر از اینها که گفته شد، دلایل مهمتر دیگری نیز دارد. واقعیت اینست که انقلاب اسلامی ایران تداوم انقلابی است که انبیاء عظام علیه طواغیت دوران خود آغاز کردند و به ندرت به نتیجه دلخواه رسیدند لذا شناخت زمینه رویش انقلاب اسلامی مهم است و جمهوری اسلامی ما نتیجه زحمات و مجاهدتهای به بار نشسته انبیاء و ائمه و اولیاء خدا علیهم صلوات الله است که تنها چهل سال است به دست ما رسیده و امانتی است که باید به دست صاحبش برسانیم و خدا شاهد است که برای حفظش، چه شمشاد قدانی به زمین افتادند و با صبا در چمن لاله سحر می‌گفتم / که شهیدان که ‌اند این همه خونین کفنان.

      حقیقت راه خدا جهاد در راه او و اهداف اوست. اینکه فرمود: إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ يَنْصُرْكُمْ وَ يُثَبِّتْ أَقْدامَكُم‏[3] شاید به همین معنا باشد که اگر مردان آزاده ای در هر عصر و دوران یاریگر دین خدا باشند خدا نیز یاریگر آنان است و ثبات قدم به آنها می دهد و این مردان را خمینی کبیر تربیت نمود و مسؤولیت تداوم " مبارزه بزرگ" را بر دوش خود و یارانش گرفت و گذاشت. امام خمینی به حواریونش سپرد که دهان قلدر تنها مُشت قلندر را می شناسد و نباید زیربار زور رفت. اگرچه نباید ظلم کرد و نباید زیر بار ظلم رفت ولی گاهی باید حق را به زور گرفت. او گفت اگربا خدا باشید، خدا باشماست و دیگر از هیچ چیز نخواهید ترسید. دوران خمینی، دو فرعون بزرگ داشت که ادعای خدایی می کردند. شوروی و آمریکا. به شوروی گفت صدای خرد شدن استخوانهایت را می شنوم و دیر نباشد که باید تو را در موزه ها دید و همینگونه شد که گفت. در مورد آمریکا هم گفت هرچه فریاد دارید بر سر آمریکا بکشید که همه مشکلها از اوست و هیچ غلطی نمی کند و ما هم تا امروز، در کنار مبارزه، همین را شعار خود کرده و پیش رفته ایم و از این حکیمانه، معجزه ها دیده ایم.

     تاریخ می نویسد که چهل سال پیش، شاه ایران و ژاندارم منطقه، جرأت توبیخ آشپز آمریکایی را نداشت ولی امروز یک پاسدار خمینی با فشار دادن یک دکمه از سامانه موشکی بومی، پیشرفته ترین و گران ترین محصول صنعت آمریکا را شبانه شکار می کند و هیکل و هیمنه آمریکا را در جهان به سخره می گیرد. پریشان گویی های اخیر ترامپ، به سخنان نامفهوم محتضر نمی ماند؟ واقعاً چه بر سر ابرقدرت آمده است؟ در پستوی تاریخ نوشته اند که دقیقاً صد سال پیش انگلیس خبیث با قحطی ساختگی، 9 میلیون ایرانی را به کام مرگ کشاند و ظاهراً تا چندی پیش، یکی از ابزارهای تهدید و تحقیر ترسوها را هم همین قرار داده بود. " به صد سال پیش بر می گردید" ولی چند روز پیش ناو ملکه مثل موش کنج دیوار در حال فرار بود که متوقفش کردند. این توقیف، ایرانی است. تفاوت می کند با راهزنی. از مسلمات تاریخ است و در موردش رمانها نوشته و فیلمها ساخته اند که ثروت امروز ملکه و بریتانیا، محصول دزدی دریایی اجدادشان است. حکومتی که ریشه اش به عکس ایران که حکمت و فلسفه و طهارت است، خبث است و جنایت و دزدی. با رفقایش هم همینطور است. مثل گرگ. در محدوده اسپانیا دزدی می کند و خجالت نمی کشد.

      در تاریخ ماند که روزگاری نه چندان دور، تونی بلر در پاسخ به انتقادات از او به خاطر همدستی اش با بوش کوچک در حمله به عراق گفت: "من سگ بوش نیستم". ولی امروز ملکه و نخست وزیر انگلیس به دستور روان پریشی مثل ترامپ، به خیال جبران پهپاد اسقاطی آمریکا، کشتی ایرانی را می دزدند. واقعاً چه بلایی بر سر بریتانیای کبیر آمده است؟ ایکاش رئیسعلی دلواری و نادر مهدوی از بهشت ما را ببیند و بنگرند که دلیران تنگستان هرمز و جوانان باغیرت دانشمند چگونه کرک و پشم گرگ و روباه پیر را می ریزند. تاریخ معلم انسانهاست، چه ما دانش آموز زرنگی باشیم و چه تنبل. معلم درس می دهد، اگر ما درس بگیریم. اماممان گفت: "صدام رفتنی است" و صدام رفت و ما ماندیم. سازمان مجاهدین هم همینطور. امروز می بینیم که مریم، بیوه پیری شده که برای امرار معاش از این کشور عربی به آن شیخ نشین و از این کشور به آن کشور می رود ولی از مسعود رجوی خبری نیست و گورش گم است. امروز در عراق به رهبرمان« سیدناالقائد» می گویند ولی قبر صدام معلوم نیست کجاست. در سوریه هم خامنه ای مثل خورشید می درخشد. مثل روسیه، یمن، پاکستان، افغانستان، نیجریه، لبنان، فلسطین و ... و امروزه مجری شبکه ضدانقلاب می گوید « حاضر است به خاطر وطن پرستی، دست آقای خامنه ای را ببوسد».

     مردم عزیز؛ این همان عزتی است که خدا به خاطر ثبات قدم و جهادتان به شما و کشور و قومتان داده است. این به آن دلیل است که بر خدا توكّل كرديم و از او خواستیم که ما را براى قوم ستمگر وسيله آزمايش قرار ندهد و نداد. این به آن دلیل است که اگرچه کسانی ما را از سایه جنگ و دشمن پوشالی ترساندند و استر خود راندند و ما را در راه گذاشتند و زحمت افزودند و گفتند که اگر به اسب کدخدا یابو بگویید چنین می شود و چنان و کارمان تمام است و" ... إِنَّا لَمُدْرَكُونَ"[4] ولی وقتی به ندای " قالَ كَلاَّ إِنَّ مَعي‏ رَبِّي سَيَهْدينِ"[5] گوش فرا دادیم، دشمنان را با سلاح ایمان و مقاومت و جهاد علمی تاراندیم ولی نباید سپر انداخت که جنگ است هنوز و دشمن دزد و نادرست در کمین هر غفلت و هر ایمان لغزان و دل لرزانِ ما. تاریخ به ما ثابت کرد که اگر به خواب آورِ « دنیای فردا دنیای گفتمان‌هاست نه موشک‌ها» عمل می کردیم ... حتی نمی شود تصور کرد که الان وضعمان چگونه بود و خدا به ایران رحم کرد با آن نظرات. گفتگو خوبست ولی با آدم، نه با ملکه دزد و ترامپ دیوانه. تاریخ ثابت کرد که اگر الگوی کشورداری برخی از مدیران، در نداشتن ارتش و بودجه نظامی، ژاپن و آلمان بود، امروز با این توانِ مدیریتی همان برخی، حتماً مثل ژاپن و آلمان نیروی نظامی نداشتیم ولی قطعاً اقتصاد آنها و حتی همین اقتصاد امروز خودمان را هم نداشتیم. خدا نور رهبر حکیم را از این کشور کم و کوتاه نکند. آمین.

     تاریخ اواخر دهه شصت را اگر دهه شصتی ها و هفتادی ها و هشتادی ها بخوانند خواهند دانست که به امام پیرمان چگونه گذشت. سالهای آخر جنگ زمزمه پایان جنگ بود. مثل بعد از فتح خرمشهر که ملیون جبهه نرفته، از جنگ خسته شده بودند. ولی امام می فرمود باید مقصر مشخص و خسارت جبران و ... و متجاوز باید تنبیه شود. به صدام اعتمادی نیست. گذشت و به سال پر از حوادثِ تلخِ 67 رسیدیم و چاره ای جز نوشیدن جام زهر قطعنامه 598 برای امام امت نمانده بود. مردانه سرکشید و در کنار رزمندگان و خانواده های شهدا و جانبازان، از دفاع مقدس دفاع کرد و به خناسان و سیاسان و ساده لوحان فرمود ما در جنگ برای یک لحظه هم نادم و پشیمان نیستیم. هنوز امضاء قطعنامه خشک نشده بود که سخن اماممان محقق شد. صدام به خرمشهر حمله کرد و شهر را تا آستانه سقوط رساند. هواپیماهای بعثی روستاها و شهرهای مرزی کرمانشاه را بمباران شیمیایی و خردل کردند تا منافقینِ از کفار بدترِ تا دندان مجهز شده از سوی اروپا و آمریکا، به سوی خاک مادری خود ترک بتازند و آتش افروزند و کُردِ شیعه و سنی بکشند و آنها هم کشتند و کشتند. سناتور آمریکایی در سخنرانی خود در میان منافقان آمریکا، شعار مسعود را تکرار کرد و دولتش هزینه کرد و دیگران نیز امکانات دادند و رجوی متوهم، قول اشغال 48 ساعته ایران و دستگیری امام را به صدام داد و بین گمراهان خود، پُست و صندلی تقسیم کرد. غافل از اینکه خدا در کمین آنها و دوزخ منزل آنهاست.

      عملیات موفق مرصاد که در آستانه سالگرد آن هستیم یکی از همان امدادهای غیبی و تاریخی خداست که باید سالها در موردش نوشت و خواند و منبر رفت. مردمی در نهایت مظلومیت و غربت، چنان حماسه ای آفریدند که حقیقتاً غرورآفرین شد. مرصاد درحقیقت پایانی شیرین بر تلخی های سال 67 است. تاریخ، خواهد نوشت که مردمی خداجوی که زمانی نه چندان دور دیده نمی شدند و صدایشان شنیده نمی شد، با ایمان و جهاد و مقاومت، حدیث جوانمردی خود را بر سر زبانها انداختند. الگو شدند و اسطوره و مدعی بهترینها و برترین ها برای مردم مقاوم خود. و خداوند اراده کرد که مردم ایران را به آرزوهای بزرگشان برساند. اگر سال67 نفتکش ها و سکوها و هواپیمای مسافربری ایران هدف هجمه شیطانی آمریکا بود و دست ما از انتقام کوتاه، امروز هر دشمن ولو قدار می داند که اگر یکی بزند ده تا می خورد. و حتی بیش از این. و این همان تنبیه متجاوزی است که امام فرمود. پهپاد جاسوسی-نظامی هاوک شیطان بزرگ، اگر شبانه هم خیال شوم و شیطانی در سر داشته باشد متلاشی خواهد شد. و اگرچه آمریکا اهل نامردی و دروغ است و هواپیمای مسافربری ایران را در روز به بهانه "اشتباه" زد ولی ایران هواپیمای سرنشین دار آمریکا را " اینبار" و از روی ترحم نزد. کابینه انگلیس هم روز گذشته سومین نشست اضطراری خود را برگزار کرد. باید فهمیده باشند که سالهاست دوران قاجار و پهلوی به سرآمده و کار دست کاردان افتاده است و ایران برای تغییر رفتار دشمنانش برنامه دارد.

[1] - سوره یونس آیه 85

[2] - هرکس آزموده را بیازماید، سرزنشش رواست

[3] - اگر خدا را يارى كنيد ياريتان مى‏كند و گامهايتان را استوار مى‏دارد. سوره محمد آیه7

[4] - ... ما قطعاً گرفتار خواهيم شد. سوره شعرا آیه 61

[5] - موسی گفت: چنين نيست، زيرا پروردگارم با من است و به زودى مرا راهنمايى خواهد كرد. سوره شعرا آیه 62

منتشر شده در روزنامه کیهان مورخ 3تیر ماه 98